σκέψεις και εικόνες από το δρώμενο του Ιουνίου

Η ανάρτηση αυτή είναι η τελευταία που αφορά τη χρονιά που πέρασε -μια χρονιά που σημαδεύτηκε από την πανδημία- και μας βρίσκει σήμερα στο κατώφλι του νέου σχολικού έτους. Είναι λοιπόν διπλός ο στόχος της: θέλουμε αφενός να μοιραστούμε τη δράση που έκλεισε την περασμένη χρονιά  στο Αρσάκειο Λύκειο Θεσσαλονίκης αποτυπώνοντας τις δυσκολίες και τα συναισθήματα όλων μας, και αφετέρου να ευχηθούμε, μέσα από τα αποσπάσματα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Σολωμού και τα κείμενα που προέκυψαν από τους στοχασμούς των μαθητών, η νέα χρονιά να αποκαταστήσει όσα άρχισαν προοδευτικά να χάνονται τα τελευταία δύο χρόνια και προπάντων την υγεία και την εγγύτητα.

Ο Διονύσιος Σολωμός στο έργο του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» αποτυπώνει τον αγώνα των Μεσολογγιτών, κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου. Έναν αγώνα που, όπως παρουσιάζεται στο σολωμικό ποίημα, υπερβαίνει την ίδια την ιστορική στιγμή, γίνεται σύμβολο και αποκτά καθολική και πανανθρώπινη διάσταση. Οι πολιορκημένοι, αδύναμοι να αντιμετωπίσουν τον φυσικό εχθρό που τους περιβάλλει, αναμετρώνται πλέον με τις ίδιες τους τις αισθήσεις: την πείνα, τη μητρική αγάπη, την ομορφιά της φύσης… και οδηγούνται στη μεγάλη έξοδο, την Κυριακή των Βαΐων του 1826, ελευθερωμένοι «εκ του κόσμου τούτου».

Ανάμεσα στα αποσπάσματα του μακροσκελούς ποιήματος ο αναγνώστης συναντιέται με το δίστιχο:

Οι παραπάνω στίχοι, επίκαιροι ξανά στον καιρό της πανδημίας, στάθηκαν η αφορμή να επιστρέψουμε στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Σολωμού, στο μάθημα της Ζώνης Πολιτισμού κι Επιστημών «Δράση και αφήγηση». Οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετείχαν επιχείρησαν τον τελευταίο μήνα, μετά την επιστροφή στο σχολείο, μια διαφορετική ανάγνωση και
μελέτη του κειμένου με απώτερο στόχο, μέσα από ένα θεατρικό δρώμενο, να ψηλαφήσουν την εσωτερική – ηθική ελευθερία των πολιορκημένων, αλλά ταυτόχρονα να αναλογιστούν τις μικρές ελευθερίες που στερήθηκαν την περίοδο του εγκλεισμού.

Στο δρώμενο με τίτλο: «επάψαν τα φιλιά στη γη…» τα δέκα παιδιά της ομάδας παρουσίασαν στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους έναν νοητό διάλογο, μια συνάντηση τεσσάρων στιγμιότυπων του σολωμικού ποιήματος με τα αντίστοιχα από τη ζωή μας την περίοδο της πανδημίας [το κείμενο εδώ]. Η άνοιξη, η μάνα, τα όνειρα και ο αέρας ζωντάνεψαν μέσα στον χώρο του σχολείου, υπενθυμίζοντας στους παρευρισκόμενους ότι στη ζωή του ανθρώπου δεν υπάρχουν αυτονόητα, αλλά συνάμα ότι η έλλειψή τους μπορεί να χαράξει τον δρόμο της προσωπικής και ενίοτε της συλλογικής ελευθερίας. Μιας ελευθερίας που ίσως οδηγεί στις «Μεγάλες Ουσίες». 

Στο θεατρικό δρώμενο «επάψαν τα φιλιά στη γη…» συμμετείχαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου: Γρατσία Μαριάννα, Καλλιστρίδου Κατερίνα, Κοκκάλας Δημήτρης, Κουνδουράς Γιώργος, Παπαοικονόμου Άννα, Σταυροπούλου Φωτεινή, Στυλιανού Στέλλα, Τουλγαρίδου Μαρία, Τσολάκης Κωνσταντίνος, Χρηστίδου Πολύμνια. Υπεύθυνος καθηγητής: Αντώνης Νεονάκης.