Οι μαθητές και οι μαθήτριες του τμήματος Γ3 το τελευταίο δίμηνο συμμετείχαν σε μια διαθεματική εργασία στο πλαίσιο των μαθημάτων της Λογοτεχνίας και της Τεχνολογίας, με αφορμή το δημοτικό τραγούδι «Του γιοφυριού της Άρτας».
Στο μάθημα της Λογοτεχνίας οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να προσεγγίσουν το κείμενο ως ένα ομιλούν πρόσωπο, ένα πρόσωπο που έκρυβε τη λαϊκή φωνή του δημιουργού του και συνάμα να γνωρίσουν πληθώρα πληροφοριών, ηθών κι εθίμων. Ως επακόλουθο αυτής της εκ του σύνεγγυς διάδρασης, οι μαθητές αναζήτησαν πληροφορίες αναφορικά με τα πέτρινα γεφύρια της Ελλάδας, τις οποίες παρουσίασαν με μεγάλη μαεστρία στο ομαδοσυνεργατικό πλαίσιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
Στο μάθημα της Τεχνολογίας τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με την κατασκευαστική εξέλιξη των γεφυρών και κλήθηκαν να επιλύσουν το πρόβλημα της επικοινωνίας δυο απέναντι οχθών ενός ποταμιού, προτείνοντας τις δικές τους σχεδιαστικές λύσεις. Μέσα από ένα ταξίδι στο χρόνο, ξεκίνησαν από το ρωμαϊκό τόξο, παρατήρησαν τις γέφυρες στα χαρτονομίσματα του ευρώ και έμαθαν την ιστορία τους, συνέλεξαν φωτογραφικό υλικό από σύγχρονες γέφυρες ανά τον κόσμο και μελέτησαν διαγράμματα με τις διαφορετικές τυπολογίες. Έπειτα σε ομάδες κατασκεύασαν προπλάσματα των δικών τους γεφυριών, δίνοντας μορφή στις ιδέες τους.
Η σύνδεση των δυο γνωστικών αντικειμένων κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών για μεγάλο χρονικό διάστημα, τους έδωσε την ευκαιρία να δουλέψουν ομαδικά, ανέπτυξε την παρατηρητικότητα τους και διεύρυνε τους ορίζοντες και τις αντιλήψεις τους για τη γνώση, αφού κατάφεραν να συνδέσουν όσα μαθαίνουν στο Σχολείο με τα βιώματα και τις εμπειρίες τους από την καθημερινή ζωή, επιλύοντας πραγματικά προβλήματα και τελικά πραγματοποιώντας πολύτιμες νοητικές συνάψεις μεταξύ όλων αυτών.
Ο μαθητής Αλέξανδρος Φραγκίδης καταθέτει τις εντυπώσεις του: «Ο συνδυασμός των δύο μαθημάτων, της Λογοτεχνίας και της Τεχνολογίας, ήταν πολύ πετυχημένος. Με την πρώτη ματιά, αυτά τα δυο μαθήματα φαίνονται πολύ διαφορετικά αλλά, όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε και να κάνουμε τις εργασίες μας, καταλάβαμε όλοι ότι τα μαθήματα αυτά είναι άμεσα συνδεδεμένα. Στην αρχή διαβάσαμε το κείμενο από το βιβλίο της Λογοτεχνίας που αναφερόταν στο γεφύρι της Άρτας και στην συνέχεια κάναμε ομαδικές εργασίες για ξεχωριστά γεφύρια της Ελλάδας. Μετά, πάλι σε ομάδες, κατασκευάσαμε μακέτες από διάφορα είδη γεφυρών, ώστε να κατανοήσουμε το πώς είναι φτιαγμένες οι γέφυρες αλλά και να απολαύσουμε τη δράση. Συνολικά ήταν μια συναρπαστική εμπειρία που σίγουρα θα ήθελα να ξαναζήσω.»
Η μαθήτρια Βάλια Τσιρά εμπνευσμένη από τη διαθεματική εργασία, με ταξιδιωτική διάθεση αναφέρει: «Από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές στα οδικά ταξίδια για μένα είναι όταν περνάμε γέφυρες. Πάντα μου άρεσε τόσο να βλέπω το νερό, όσο διαρκεί η διάσχιση μιας γέφυρας, αλλά και η όψη των γεφυριών από τις όχθες. Και τώρα μέσω αυτής της φαινομενικά “αταίριαστης” σύνδεσης των μαθημάτων της Λογοτεχνίας και της Τεχνολογίας ήρθα σε επαφή με στοιχεία για την αρχιτεκτονική και την ιστορία τους κατασκευάζοντας τη δική μου γέφυρα. Και όσο για την “αταίριαστη” σύνδεση, δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο πως ο λόγος, το συνθετικό των δυο μαθημάτων, είναι κοινό!»
Ο μαθητής Γιάννης Ρεφανίδης, κατά τη διάρκεια της αναστοχαστικής διαδικασίας της εργασίας συνέθεσε ένα σύντομο κείμενο με τη χρήση δημιουργικής γραφής, σχολιάζοντας την ενδιαφέρουσα περίπτωση της τέχνης και του λόγου ως λέξεων.
«Τέχνη και λόγος, δύο λέξεις που ακούμε στην καθημερινότητα μας, και έχουν πολύ στενότερη σχέση απ’ ό,τι αντιλαμβανόμαστε. Η τέχνη είναι μια δημιουργική έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων, με την οποία ο καλλιτέχνης, ο παραγωγός της τέχνης, αποτυπώνει ελεύθερα τα προσωπικά του βιώματα χωρίς να επιθυμεί να γίνει ιδιαίτερα κατανοητός. Ο λόγος από την άλλη, είναι ένας πιο συγκεκριμένος και ξεκάθαρος τρόπος, για να περάσει ο ομιλητής το μήνυμα του, χωρίς όμως την αναίρεση του γεγονότος ότι ο λόγος αποτελεί μια μορφή τέχνης. Η λέξεις “τέχνη” και “λόγος” συνδυάζονται μεταξύ τους δημιουργώντας σύνθετες λέξεις, οι οποίες απέχουν νοηματικά από τα συνθετικά τους. Οι λέξεις “λογοτεχνία” και “τεχνολογία” αποτελούν μία ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς οι δύο προαναφερόμενες λέξεις συνθέτουν διαφορετικές έννοιες ανάλογα με τη σειρά που τοποθετούνται. Λογοτεχνία είναι η τέχνη του λόγου, η δημιουργική έκφραση με τη χρήση έντεχνου λόγου. Τεχνολογία είναι η χρήση των γνώσεων και των επιστημών για την παράγωγη αγαθών που θα βελτιώσουν τη ζωή μας. Τέτοια ωραία παιχνίδια παίζει η ελληνική γλώσσα κάτω από τα μάτια μας.»
Ακόμη και η ίδια η καταγραφή των εντυπώσεων των παιδιών δημιουργεί συνδέσεις, γέφυρες και μεταβάσεις, στα όσα μοιάζουν αντίθετα και αταίριαστα. Από το νερό στη στεριά, από το εδώ στο εκεί, από το ταξίδι στο λόγο, από την κατασκευή στη σκέψη, στην ίδια τη ζωή!
Η έμπνευση και η επιμέλεια της συνεργασίας ανήκει στις δύο διδάσκουσες τα μαθήματα της Λογοτεχνίας και της Τεχνολογίας στο Γ3, τη φιλόλογο Γιώτα Μυτακίδου και την καθηγήτρια Τεχνολογίας Αθηνά Φουστέρη.
