28 Φεβρουαρίου: ημέρα μνήμης και δράσης

28 Φεβρουαρίου 2023: μια ημερομηνία, που χαράχτηκε στη συλλογική μας συνείδηση με τον πιο δυσάρεστο τρόπο. Έναν χρόνο μετά, στις 28 Φεβρουαρίου 2024, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Αρσακείου Λυκείου Θεσσαλονίκης θυμούνται το δυστύχημα στα Τέμπη και τιμούν τους ανθρώπους που τόσο άδικα χάθηκαν σ΄ αυτό. Ανάμεσα στα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη, υπήρχαν και δύο λίγο πιο δικά μας παιδιά, η Αγάπη και ο Γιάννης, μαθητές του σχολείου μας. Στη μνήμη τους, ο σύλλογος γονέων του Αρσακείου Λυκείου, σε συνεργασία με τον σύλλογο καθηγητών/τριών και τη μαθητική κοινότητα, κατασκεύασαν και τοποθέτησαν δύο παγκάκια στο προαύλιο του σχολείου με τα ονόματά τους και δυο λόγια χαραγμένα σε μια διακριτική επιγραφή.

Ανήμερα αυτής της τόσο φορτισμένης επετείου, το σχολείο έδωσε χώρο και χρόνο στην μνήμη, αφιερώνοντας τις δύο πρώτες ώρες του σχολικού προγράμματος σε μια πολύ τρυφερή και συγκινητική τελετή γύρω από τα παγκάκια της Αγάπης και του Γιάννη. Μαθητές και μαθήτριες διάβασαν ποίηση και κείμενα, τραγούδησαν με την συνοδεία κιθάρας και δημιούργησαν πανώ με μηνύματα που πηγαία προέκυπταν μέσα από την συζήτηση και τον προβληματισμό των παιδιών. Η Διευθύντρια του σχολείου, Άννα Σγουρού, μίλησε στα παιδιά με αφορμή το τραγικό περιστατικό, για την ευθύνη, την ατομική και την κοινωνική, για την μνήμη, που με την σιωπηλή της ικανότητα μαλακώνει το τραύμα, αλλά και για την ζωή, που πάντα βρίσκει τον τρόπο να προσφέρει ελπίδα.

Στο τέλος αυτής της δράσης, με πρωτοβουλία του Δεκαπενταμελούς Συμβουλίου του σχολείου, τα παιδιά φύτεψαν ένα δέντρο προς τιμή των παιδιών που χάθηκαν. Φύτεψαν μια ολάνθιστη αμυγδαλιά, σαν τα νιάτα των παιδιών-συμβόλων που χάθηκαν, αλλά και σαν τα νιάτα των παιδιών που συνεχίζουν την ζωή, μα δεν ξεχνούν.

Οι δράσεις του σχολείου ολοκληρώθηκαν την τελευταία ώρα του σχολικού προγράμματος, κατά την οποία μαθητές και μαθήτριες όλων των τάξεων συγκεντρώθηκαν στο χωλ του δεύτερου ορόφου και μοιράστηκαν σκέψεις και συναισθήματα, ποιήματα γραμμένα σε μια προσπάθεια έκφρασης του ανείπωτου.. Όλοι και όλες μαζί, σιωπηλοί/ές για αρκετές στιγμές βρήκαν τον τρόπο να επικοινωνήσουν όσα είχαν ανάγκη..