Διδακτική Επίσκεψη της Γ΄ Γυμνασίου στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
Δεκ 9 2019

Την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης του Σχολείου μας πραγματοποίησαν την δεύτερη διδακτική τους επίσκεψη στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ. και ξεναγήθηκαν στην έκθεση «Έκκεντρη Τέχνη – Έκφραση Ψυχής».

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν και να ενημερωθούν για αυτή την πρωτότυπη έκθεση, η οποία περιλαμβάνει περίπου 500 έργα ατόμων με βαριά ψυχική διαταραχή. Τα συγκεκριμένα έργα συγκέντρωσε από ασθενείς ο εικαστικός αλλά και ψυχίατρος, Παύλος Βασιλειάδης, ως γιατρός στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Ο Παύλος Βασιλειάδης έχει δημιουργήσει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια τη Μονάδα Πολιτιστικής Επικοινωνίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης με συμμετοχή καλλιτεχνών με ψυχικές διαταραχές και έχει οργανώσει πολλές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τα έργα των αυτοδίδακτων αυτών καλλιτεχνών είναι το αποτέλεσμα ενός ψυχισμού που μέσα από μια χαρακτηριστική εικαστική γλώσσα άμεση, πηγαία και ειλικρινή, εικονογραφούν τον κόσμο μας, φέρνοντάς μας σε μια καινούργια σχέση με την πραγματικότητα.

Μετά την ολοκλήρωση της ξενάγησης, οι μαθητές συμμετείχαν σε καλλιτεχνικό εργαστήρι, κατά τη διάρκεια του οποίου δημιούργησαν τα δικά τους εικαστικά έργα κολάζ, συνδυάζοντας κομμάτια από τους πίνακες της συλλογής που φιλοξενείται στο Ίδρυμα. Τέλος, οι μαθητές έπαιξαν και φωτογραφήθηκαν, χρησιμοποιώντας μια ειδική κάμερα που ενσωματώνει τις ανθρώπινες μορφές μέσα στους ζωγραφικούς πίνακες και με αυτόν τον τρόπο έδωσαν ζωή στα έργα των καλλιτεχνών.

Διαβάστε τι έγραψε σχετικά με την επίσκεψη ο μαθητής της Γ΄ τάξης Χρήστος Κασακόγιας:

Κατά την επίσκεψή μας στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, ξεναγηθήκαμε σε μία έκθεση έργων τέχνης ζωγραφισμένα από ανθρώπους με ψυχικές διαταραχές. Μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι οι καλλιτέχνες έκαναν χρήση ψυχρών χρωματικών τόνων κατά την περίοδο που ήταν ψυχικά υγιείς ενώ, αντίθετα, χρησιμοποιούσαν έντονα και ζωηρά χρώματα στα έργα τα οποία δημιούργησαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό μας δείχνει ότι οι συγκεκριμένοι ασθενείς-καλλιτέχνες προσπαθούσαν να εκφραστούν μέσω μιας ιδιαίτερης και ξεχωριστής γλώσσας που αντανακλούσε απόλυτα τον ψυχικό τους κόσμο. Τέλος, πιστεύω πως οφείλουμε να στηρίξουμε αυτή τη μορφή τέχνης, διότι βοηθά στην ομαλή ένταξη των ψυχικά διαταραγμένων ατόμων στην ευρύτερη κοινωνία.