«..Η πόλη που κάηκε ξαναγεννήθηκε στην άλλη όχθη.
Κι όταν ονειρευόμαστε, περιδιαβάζουμε στα περιβόλια της
και σεργιανάμε στις πλατείες…»
Κ.Χ. Μύρης (Κ. Γεωργουσόπουλος), «Η στάχτη που ταξίδευε» (1992)
Την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου, κατά την 3η και 4η διδακτική ώρα, στο γραφείο της Διεύθυνσης του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, οι μαθήτριες που συμμετέχουν στο Εργαστήριο 2 για το 9ο Μαθητικό Παναρσακειακό Συνέδριο με θέμα «Μνήμη Μικρασιατικού Πολιτισμού», είχαν την 2η διαδικτυακή συνάντηση με την υπεύθυνη του Εργαστηρίου κυρία Άννα Ενεπεκίδου, Μουσειολόγο και Διευθύντρια Υπηρεσιών του «Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία». To ταξίδι αυτό προς την αναζήτηση της μικρασιατικής μνήμης στο σήμερα ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, ένα πρωινό του Νοεμβρίου. Θα παρακολουθήσουμε την πορεία του μέσα από τα μάτια της Κωνσταντίνας Οικονόμου, μαθήτριας της Γ΄ Γυμνασίου.
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2022.
Στο αμφιθέατρο του Σχολείου μας, υποδεχτήκαμε την κυρία Άννα Ενεπεκίδου, που έχει αναλάβει τον κεντρικό συντονισμό του Εργαστηρίου μας. Η σύντομη και περιεκτική παρουσίασή της με θέμα «Το δικό μας ’22: Αναζητούμε τη μνήμη της Μικράς Ασίας στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στη ζωή μας», ενεργοποίησε τη σκέψη μας, γέννησε ένα σωρό ιδέες, απορίες και άλλη τόση όρεξη και διάθεση για έρευνα. Στόχος μας; Να συγκεντρώσουμε και να παρουσιάσουμε τεκμήρια από την οικογενειακή μας ιστορία, την περιοχή μας, τον τρόπο ζωής μας, την καθημερινότητά μας. Να μιλήσουμε για την αξία τους, ιστορική και συναισθηματική και να αναδείξουμε τη σημασία της οικογενειακής και συλλογικής μνήμης. Το τελικό αποτέλεσμα όλης αυτής της αναζήτησης θα είναι η έκθεση που θα οργανώσουμε στην Αθήνα- συνεργαζόμενοι με τα παιδιά του ίδιου εργαστηρίου από όλα τα Αρσάκεια- αλλά και στο Σχολείο μας, στη Θεσσαλονίκη. Συνοδοιπόροι στο ταξίδι μας οι υπεύθυνες καθηγήτριες του Εργαστηρίου, Μαρία Φωτίου, Σουζάνα Καρανάσιου και Λία Σταυρίδου.
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023, πρώτη διαδικτυακή συνάντηση.
Το ταξίδι μας προς τη Μικρά Ασία του ’22 συνεχίστηκε στη δεύτερη συνάντησή μας, η οποία ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή, καθώς για πρώτη φορά επικοινωνήσαμε με τους μαθητές των Αρσακείων Σχολείων της Πάτρας, των Αθηνών και των Ιωαννίνων. Με τη βοήθεια των αντικειμένων που αναζητήσαμε, βρήκαμε, συλλέξαμε και περιγράψαμε κατά τη διάρκεια των ημερών που είχαν προηγηθεί, αλλά και με τις πολυάριθμες αφηγήσεις, το ψηφιδωτό της ιστορίας άρχισε να λαμβάνει μορφή μπροστά στα μάτια μας. Η ιστορία αυτών των κειμηλίων μάς υποδείκνυε την ηθική υποχρέωση που έχουμε να συν-διαμορφώσουμε μια έκθεση που θα διδάξει, θα αφηγηθεί και θα κερδίσει τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Μ’ αυτή τη σκέψη στο μυαλό μας, αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε τις ιδέες μας για να τις αποτυπώσουμε σε ένα χαρτί, γεγονός το οποίο ωστόσο δεν ολοκληρώθηκε, καθώς ο ενθουσιασμός ήταν αρκετός σε αντίθεση με τον χρόνο ο οποίος τελείωνε.
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023, δεύτερη διαδικτυακή συνάντηση
Ο καιρός πέρασε και αναμφίβολα μάς βρήκε πιο έτοιμους απ’ ό,τι μας είχε αφήσει. Στο διάστημα που μεσολάβησε διαδώσαμε το όραμά μας και στην υπόλοιπη μαθητική κοινότητα, η οποία στήριξε το όνειρο και τις φιλοδοξίες μας, και μοιράστηκε μαζί μας αντικείμενα, κειμήλια, έγγραφα, εικόνες, ιστορίες και ήχους που μαρτυρούσαν τη δική τους ιστορία από την Μικρά Ασία.
Στη διάρκεια της δεύτερης διαδικτυακής συνάντησης καθορίστηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για την υλοποίηση της τελικής έκθεσης. Χάρτες ψηφιακοί ή από ύφασμα, τρισδιάστατα σπίτια, νοικοκυριά, και διαδραστικές δραστηριότητες άρχισαν να φωτίζονται και να παίρνουν τη θέση τους στην έκθεση. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη συνάντηση ακούσαμε πολλά, σκεφτήκαμε άλλα τόσα, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως, αν συνεργαστεί η εμπειρία με τη φαντασία και την καλή οργάνωση, μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα βήματα μπροστά, απ’ όσα θα έκανε ο καθένας, αν βάδιζε μόνος του.
