Γιορτή Λήξης Αρσακείου Νηπιαγωγείου Θεσσαλονίκης
Η Γιορτή Λήξης του Νηπιαγωγείου είναι η πιο όμορφη εμπειρία της σχολικής ζωή, την οποία κρατά κάθε παιδί μέσα του για πάντα. Είναι αυτή που βάζει περιτύλιγμα και δένει τον πιο ωραίο φιόγκο στο πακέτο της προσχολικής ηλικίας κι έτσι, μ’ αυτήν την εμφάνιση, ζει για πάντα στη μνήμη των παιδιών.
Γι αυτό, η Γιορτής Λήξης του νηπιαγωγείου δεν πρέπει να λείπει από το κουτί των αναμνήσεων κανενός παιδιού.
Μερικές φορές η Γιορτή Λήξης μπορεί να μην είναι καν γιορτή, έτσι όπως την ξέρουμε.
Οπωσδήποτε, όμως, είναι ένα γεγονός που όλοι θέλουμε να έχουμε ζήσει, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε όλες τις στιγμές της χρονιάς, να νοσταλγήσουμε τις πιο ωραίες, να συμφιλιωθούμε με τις λιγότερο ωραίες, να τις δεχτούμε ως μέρος της ζωής –αφού ακόμη και στα παραμύθια υπάρχουν δυσκολίες και αναποδιές- και, κυρίως, είναι η στιγμή που όλοι δίνουμε τα χέρια και γινόμαστε ΕΝΑ σώμα αδιαχώριστο για πάντα: «Τα παιδιά που αποφοίτησαν τον Ιούνιο του 2020»!
Το απόγευμα της Παρασκευής, 26 Ιουνίου 2020, τα παιδιά του Αρσακείου Νηπιαγωγείου Θεσσαλονίκης, ολοκληρώνοντας, όπως όφειλαν, την σχολική χρονιά τους, κατέκτησαν τον πρώτο τίτλο σπουδών τους. Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική εκδήλωση οι μικροί μας απόφοιτοι έλαβαν την τσάντα που είχε μέσα όλα έντυπα των προγραμμάτων του σχολικού έτους 2019-2020.
«H Αρσακειούπολη, ο μαθητής στη στέγη κι εμείς» ήταν ο τίτλος που δόθηκε σε όλη τη διαδρομή των παιδιών, όπως καταγράφηκε στη γραμμή της ιστορίας του 2019-2020, από την κεφάτη αρχή του, τον Σεπτέμβριο, ως τον συγκρατημένα χαρούμενο Ιούνιο. Αυτήν την παρουσίαση απολαύσαμε κι εμείς, οι νηπιαγωγοί και οι γονείς των παιδιών, με διπλό ρόλο ως θεατές αλλά και ως συμμετέχοντες, αφού σε όλη την πορεία τους ήμασταν μαζί τους, δίπλα τους.
Η στέγη, η ανοιχτή οροφή, η ταράτσα, αλλιώς, της πολυκατοικίας μας, της γειτονιάς μας ή της πόλης μας, που ήταν από την αρχή η πηγή έμπνευσης αυτής της χρονιάς για την ανάπτυξη δράσεων πολιτισμού, κρίθηκε από τις συγκυρίες ως η καταλληλότερη διέξοδος για την περίοδο του «Μένουμε σπίτι» κι έδωσε τη λύση και για την υλοποίηση αυτής της γιορτής.
Σε μια υπαίθρια «σκηνή» με φόντο τον ουρανό που σουρούπωνε σιγά σιγά και με φως που έστελναν τα αστέρια, παιδιά, νηπιαγωγοί και γονείς καθισμένοι σε απόσταση, ξεφύλλισαν είκοσι «κεφάλαια-σκηνές» που μιλούσαν για τους αρχικούς στόχους και οραματισμούς αυτής της χρονιάς, την πορεία τους και την προσαρμογή τους στις πρωτόγνωρες συνθήκες, για τα μηνύματα, όλες τις ιδιαίτερες στιγμές, τις δυσκολίες αλλά και τα πιο ευχάριστα και αυθόρμητα γεγονότα.
Παράλληλα με τις αφηγήσεις, μια γιγάντια προβολή στο πίσω μέρος της υπαίθριας παρουσίασης έδειχνε όλο το φωτογραφικό υλικό, τα βίντεο με τις προσωπικές μαρτυρίες κάθε παιδιού, ενώ οι διαφορετικές μουσικές επιλογές έδεναν κάθε κομμάτι με το παζλ και έδιναν το στίγμα και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε σκηνής.
Όταν η διαδρομή έφτασε στο σταθμό της λήξης, το κουτί της ιστορίας της Αρσακειούπολης άνοιξε για να δεχτεί τα μηνύματα της χρονιάς. Οι γονείς που επέλεξαν το σχολείο του παιδιού τους κι έζησαν μαζί του τόσο έντονα κάθε στιγμή αυτής της χρονιάς, είχαν ν’ αφήσουν έναν λόγο. Και ο λόγος τους, όπως φαίνεται και από το παρακάτω απόσπασμα, έσταζε αγάπη και συγκίνησε βαθιά.
«Αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
είτε τους φυτέψατε παραδοσιακά με το χέρι, είτε τους στείλατε με τα πολύχρωμα διαστημόπλοια που ζωγράφισαν τα παιδιά, είτε τους φυσήξατε από την παλάμη σας πάνω από την ταράτσα ενός κτιρίου κοιτάζοντας τον κόσμο μας από ψηλά, είτε τους στείλατε σαν σαϊτιά μέσα από ένα παράθυρο οθόνης τάμπλετ ή υπολογιστή … οι σπόροι έπεσαν στη γη των παιδιών μας, ποτίστηκαν με την αγάπη σας και τον ζήλο σας.
Κι εμείς ως γονείς μάθαμε πως … δεν είναι μόνο δικά μας παιδιά, αλλά και δικά σας δημιουργήματα.
Γιατί μαζί χτίζουμε τον κόσμο τους με ειρήνη, παιδεία, παιχνίδι, υγεία, δικαιοσύνη και ελευθερία.
Αυτοί είναι οι ποιητές, οι συγγραφείς, οι ζωγράφοι, οι επιστήμονες, οι γονείς του αύριο!
Αυτούς χειροκροτάμε σήμερα. Καλή αρχή παιδιά! Καλή συνέχεια στα επόμενα παιδιά!»
Τα υπέροχα λόγια των γονιών κάθε τμήματος προς τις νηπιαγωγούς υπερνίκησαν τη φυσική απόσταση κι ένωσαν ψυχές και πνεύματα σε μια μεγάλη αγκαλιά.
Μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη ακολούθησε. Ένα πολύ δυνατό μήνυμα ήρθε ως δώρο τυλιγμένο σε κορδέλα από τα ίδια τα παιδιά ενός τμήματος, τα οποία συντονισμένα από τους γονείς τους σε χρόνο εκτός σχολείου, σχεδίασαν ένα τεράστιο παζλ με γκράφιτι για τον κόσμο που αυτά ονειρεύονται και εύχονται.
Το τέλος της βραδιάς βρήκε μόνο το ευχαριστώ στα χείλη όλων και την ευγνωμοσύνη στην καρδιά μας για όσα ζήσαμε και πετύχαμε. Όμως κάθε τέλος σημαίνει και μια νέα αρχή. Και σ’ αυτήν θέλουμε να ευχηθούμε τα καλύτερα και φέτος.
ΥΓ. Η ανοιχτή οροφή και κατ’ επέκταση η αυλή, η πρασιά, η παραλία, το βουνό και η ρεματιά εξακολουθούν να είναι μια έξυπνη λύση, μια κίνηση ελιγμού και μια ιδανική ευκαιρία να περάσει ανώδυνα και δημιουργικά και η επόμενη «περίεργη» εποχή στην οποία πρέπει να φανούμε υπομονετικοί, αισιόδοξοι και, προπάντων, να μείνουμε υγιείς.