Συμμετοχή στην 90η Διεθνή Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων
Ο μαθητής της B΄τάξης, Απόστολος Βεκόπουλος, είχε επιλεγεί μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραθάνο, να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Διεθνή Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων [EYP]. Η επιτυχία των δύο μαθητών, που είχε ανακοινωθεί σε παλαιότερη ανάρτησή μας [εδώ], ήταν σημαντική και έδωσε την ευκαιρία στον Απόστολο να συμμετάσχει στην 90η Διεθνή Σύνοδο στην Ισπανία.
Ο Απόστολος περιγράφει με ώριμο και ουσιαστικό τρόπο την εποικοδομητική αυτή εμπειρία του:
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω στην 90η Διεθνή Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων, που έλαβε χώρα στη Βαλένθια της Ισπανίας, από τις 27 Ιουλίου μέχρι και τις 4 Αυγούστου. Στη διάρκεια των 9 αυτών ημερών, εγώ και 300 συνομήλικοί μου απ’ όλη την Ευρώπη ανταλλάξαμε απόψεις πάνω σε μείζονα θέματα της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας, όπως είναι η διαχείριση του μεταναστευτικού, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης, τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, οι διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ, αλλά και θέματα με γνώμονα την καινοτομία, όπως είναι, λόγου χάριν, η ψηφιοποίηση της ενέργειας, η χρηματοδότηση των διαστημικών προγραμμάτων της ΕΕ και η «επιστήμη των πολιτών». Η θεματολογία του συνεδρίου αντλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το πρόγραμμα «Ορίζων 2020» (“Horizon 2020”), το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα επενδυτικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έρευνα και την καινοτομία. Ορμώμενοι, λοιπόν, από αυτό το πρόγραμμα, οι διοργανωτές επινόησαν το ακαδημαϊκό θέμα «Πλέοντας προς νέους ορίζοντες» (“Sailing towards new horizons”), το οποίο αποτέλεσε σημείο αναφοράς του συνεδρίου και αγαπημένο λαϊτμοτίβ αυτών που δούλεψαν για την πραγμάτωσή του.
Μπαρκάροντας κι εμείς στο καράβι μας, το Σάββατο 27 Ιουλίου, συγκεντρωθήκαμε με τις αντιπροσωπείες μας στον κήπο της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βαλένθια, λίγα μόλις τετράγωνα μακριά από τη φοιτητική εστία που θα μας φιλοξενούσε, προκειμένου να πάρουμε μέρος στη διαδικασία της «γενικής ομαδοποίησης» (“General Teambuilding”), μιας σειράς βιωματικών παιχνιδιών, μέσω των οποίων γνωρίσαμε τόσο τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, όσο και τους ακαταπόνητους διοργανωτές του συνεδρίου, που με τόσο μεράκι έφεραν σε πέρας την αποστολή τους. Αργότερα, την ώρα που έδυε ο ήλιος, ανεβήκαμε στην ταράτσα του καταλύματός μας, για να απολαύσουμε μια αξέχαστη «Μεσογειακή βραδιά» (“Mediterranean night”), που μας μύησε στα μυστικά της Ισπανικής γαστρονομίας, εφόσον είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε το πιάτο-έμβλημα των Ισπανών (με καταγωγή από τη Βαλένθια), τη γευστικότατη «παέγια». 
Η επόμενη ημέρα ήταν, επίσης, αφιερωμένη στην ομαδοποίηση (Teambuilding), η οποία, αυτή τη φορά, διεξήχθη στο πλαίσιο των επιτροπών. Η δική μας επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής πολιτικής (ECON III) πήρε μέρος σε μια πληθώρα ομαδικών παιχνιδιών, που μας βοήθησαν να εξοικειωθούμε με την κουλτούρα του καθενός και να ενισχύσουμε το ομαδικό μας πνεύμα. Παράλληλα, καταρτίσαμε το δικό μας «Σύνταγμα», μια λίστα με «χρυσούς» κανόνες, που θα ρύθμιζαν τις συζητήσεις μας για τις επερχόμενες μέρες. Στη συνέχεια, προς ευχαρίστηση όλων μας, η μέρα μας συνεχίστηκε με μια αναζωογονητική βουτιά στα δροσιστικά νερά της Μεσογείου, που μας χάρισε εικόνες καλοκαιριού στο αποκορύφωμά του. Το ίδιο βράδυ, συμμετείχαμε στο «Ευρωπαϊκό χωριό» (“Eurovillage”), μια αμιγώς πολιτιστική εκδήλωση, κατά την οποία κάθε χώρα ετοίμασε το δικό της τραπέζι με παραδοσιακές λιχουδιές, τις οποίες οι υπόλοιποι συμμετέχοντες ήταν ευπρόσδεκτοι να δοκιμάσουν. Η γεμάτη αυτή ημέρα έκλεισε με ξεφαντωτικό χορό και τραγούδι κάτω από τον έναστρο ουρανό της Βαλένθια.
Τις τρεις μέρες που ακολούθησαν, ξεκίνησε το ακαδημαϊκό κομμάτι του συνεδρίου με τις εργασίες στις επιτροπές (Committee work). Η δική μου επιτροπή (που αποτελείτο από 15 άτομα από 15 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης) ασχολήθηκε με το καίριο ζήτημα των ιδιωτικών επενδύσεων στην «πράσινη» οικονομία και σταχυολόγησε λύσεις και προτάσεις για το πώς μπορούν να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες των επενδυτών στο μέλλον. Αφού εξοικειωθήκαμε με την απαραίτητη ορολογία, που περιελάμβανε έννοιες, όπως οι χρηματαγορές, οι κεφαλαιαγορές, οι επενδυτικοί διαμεσολαβητές, καθώς και βασικές μορφές επενδύσεων, ανατρέξαμε στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, για να πάρουμε μια εικόνα των μέτρων που έχει θέσει σε εφαρμογή η ΕΕ, προκειμένου να προσελκύσει περισσότερες επενδύσεις στην περιβαλλοντικά βιώσιμη οικονομία. Κατόπιν εκτενών συζητήσεων μεταξύ μας, αλλά και με την πραγματογνώμονα της επιτροπής, την κα Natalie Westerbarkey, διευθύντρια και επικεφαλής Δημοσίας Ευρωπαϊκής Πολιτικής στην επενδυτική εταιρεία Fidelity International με έδρα το Λουξεμβούργο, καταλήξαμε στη σύνταξη ενός εμπεριστατωμένου ψηφίσματος (Resolution), που περιείχε διάφορες προτάσεις-πορίσματα. Οι βασικότερες λύσεις που προτείναμε ήταν η εφαρμογή φοροελαφρύνσεων σε «πράσινες» επενδύσεις, η ανάπτυξη ενός συστήματος ταξινόμησης βιώσιμων και μη βιώσιμων δραστηριοτήτων και η θέσπιση μιας ειδικής ευρωπαϊκής νομοθετικής πράξης («Οδηγίας»), που θα υποχρεώνει τους επενδυτικούς διαμεσολαβητές να ενημερώνουν τους επενδυτές για τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των επενδύσεών τους.
Τις τρεις αυτές ημέρες εντατικής εργασίας ακολούθησε η ελεύθερή μας μέρα, την οποία αξιοποιήσαμε με μια περιήγηση στα αξιοθέατα της Βαλένθια. Με τη βοήθεια της ξεναγού μας, κάναμε ένα ταξίδι στον χρόνο, περνώντας από μεσαιωνικές πλατείες, μεγαλοπρεπείς ναούς, πολυσύχναστες υπαίθριες αγορές και γραφικά δρομάκια. Ιδιαίτερη εντύπωση μας προξένησε ο Καθεδρικός Ναός της πόλης, που παρουσιάζει στοιχεία από τρεις διαφορετικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς (ρομανικό, μπαρόκ και νεοκλασικό), αλλά και το μεσαιωνικό ανταλλακτήριο μεταξιού La Lonja, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο και αδιαμφισβήτητο κομψοτέχνημα γοτθικής αρχιτεκτονικής. Το βράδυ της ίδιας μέρας, συγκεντρωθήκαμε στο θέατρο του βρετανικού κολεγίου Caxton, για να παρακολουθήσουμε την «Ευρωπαϊκή Συναυλία» (“Euroconcert”), μια εκδήλωση, κατά την οποία οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να αναδείξουν το ταλέντο τους στη μουσική, την ποίηση, το θέατρο και τον χορό. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας ερμήνευσε με ιδιαίτερη πειστικότητα και λυρικότητα έναν θεατρικό μονόλογο από την τραγωδία «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή, γεγονός που μας γέμισε με περηφάνια και συγκίνηση.
Την Παρασκευή 2 και το Σάββατο 3 Αυγούστου, κάθε επιτροπή παρουσίασε το ψήφισμά της (Resolution) ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του Κοινοβουλίου (General Assembly), που έλαβε χώρα στην υπερσύγχρονη και φουτουριστική «Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών» (Ciutat de les artes i les ciències: magnum opus του Σαντιάγο Καλατράβα). Με την έναρξη του δημόσιου αυτού “debate”, δόθηκε η δυνατότητα στους συμμετέχοντες να ανεβούν στο βήμα και να τοποθετηθούν πάνω σε ένα συγκεκριμένο ψήφισμα, τονίζοντας τις αρετές ή τις αδυναμίες του. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της «ανοιχτής συζήτησης» (“open debate”), μέλη των υπόλοιπων επιτροπών μπορούσαν να θέσουν ερωτήματα στην επιτροπή που πρότεινε το ψήφισμα, η οποία καλούνταν, ακολούθως, να τα απαντήσει. Η κοινοβουλευτική διαδικασία έκλεινε με την ψηφοφορία, που έκρινε αν τα ψηφίσματα θα επικυρώνονταν ή θα απορρίπτονταν από την Ολομέλεια.
Κατά τη συζήτηση του ψηφίσματος της επιτροπής μου, ο ρόλος που μου ανατέθηκε ήταν η απάντηση στις ερωτήσεις που τέθηκαν από μέλη άλλων επιτροπών. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ήρθα σε επαφή με ποικίλες οπτικές γωνίες πάνω στο θέμα μου, πράγμα που με βοήθησε να το κατανοήσω σε μεγαλύτερο βάθος και να διαπιστώσω τη βαρύνουσα σημασία του στον σύγχρονο πολιτικό στίβο. Ταυτόχρονα, μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω ενώπιον της Ολομέλειας αναφορικά με το θέμα των απάτριδων παιδιών, ένα θέμα που με άγγιξε συναισθηματικά, και για το οποίο θεώρησα ότι η αντίστοιχη επιτροπή δεν είχε προτείνει τα δέοντα στο ψήφισμά της.
Μετά το πέρας της Γενικής Συνέλευσης, συγκεντρωθήκαμε στο καζίνο της Βαλένθια για το αποχαιρετιστήριο πάρτι (farewell party). Μέσα σε κλίμα χαράς και συγκίνησης, αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας, με τους οποίους είχαμε μοιραστεί αξέχαστες στιγμές και ανεξίτηλες εμπειρίες και ευχηθήκαμε «εις το επανιδείν» σε κάποια μελλοντική σύνοδο του EYP.
Κάνοντας μια ανασκόπηση της εμπειρίας μου κατά την 90η Διεθνή Σύνοδο του ΕΚΝ, δεν μπορώ παρά να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τη συμμετοχή μου σε μια τέτοια διοργάνωση. Κατά τη διάρκεια αυτού του εποικοδομητικού συνεδρίου, ήρθα σε επαφή με συνομηλίκους μου από όλη την Ευρώπη, άκουσα τους προβληματισμούς τους, γνώρισα την κουλτούρα και τον τρόπο σκέψης τους και είδα (έστω και πρόσκαιρα) τον κόσμο με τα δικά τους μάτια. Παράλληλα, μυήθηκα στον τρόπο λειτουργίας των Ευρωπαϊκών οργάνων, καθώς και σε ένα πλήθος πολιτικών θεμάτων, που αφορούν εξίσου όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Τέλος, αντιλήφθηκα τη σημασία του διαλόγου ως στυλοβάτη της δημοκρατίας και συνειδητοποίησα πως μόνο μέσα από το διπλωματικό ήθος και την αποδοχή της πολιτισμικής ετερότητας μπορεί να ευοδωθεί το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης.
Απόστολος Βεκόπουλος, Β1
