ένα διαφορετικό απόγευμα των μαθητών/τριών του Λυκείου
Τι κοινό έχουν τα βατράχια με τους Εβραίους και τη θηριώδη συμπεριφορά του Χίτλερ; Τα βατράχια ως ζώα αμφίβια έχουν τη δυνατότητα να επιβιώνουν εντός και εκτός νερού. Προσαρμόζονται άριστα στο περιβάλλον με τρόπο ευρηματικό. Τι γίνεται, όμως, όταν τα “Τρελά Βατράχια” αποφασίζουν να δείξουν αυτήν την ικανότητά τους για προσαρμογή κι επιβίωση στο χωριό Rozwadów της Πολωνίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Πώς η ανυπακοή γίνεται αντίσταση και εν τέλει μέσο προστασίας χιλιάδων ζωών από τον παραλογισμό μιας εξουσίας;
Η ιστορία ακροβατούσε και στα τρία χρονικά επίπεδα ανάλογα με την οπτική γωνία, στοιχείο το οποίο προσέδιδε μια έντονη κινητικότητα και δυναμική στην εξέλιξη της πλοκής. Μέσα από παιχνίδια του ήχου και του φωτός, και με κλιμακούμενη ένταση, η παράσταση κέρδισε το ενδιαφέρον των παιδιών μας ως το τέλος. Μεταξύ φόβου και θράσους, κωμικού και τραγικού, χαράς και λύπης, φωτός και σκοταδιού τα “Τρελά Βατράχια” έθεσαν προβληματισμούς στους/στις νεαρούς/ές μαθητές/ριες μας αναφορικά με σύγχρονα προβλήματα, προκλήσεις, συμπεριφορές. Συμπεριφορές έναντι εξουσιών, μαζοποίησης, απώλειας ιδανικών και του γνήσιου συναισθήματος, τα οποία καθιστούν τον σύγχρονο άνθρωπο λιγότερο άνθρωπο. Σε μια εποχή που οι άνθρωποι βίωναν τον τρόμο και την ανατροπή νομοτελειακών αξιών, δυο γιατροί και πρωταγωνιστές της παράστασης απάντησαν σε ερωτήματα και προσωπικά διλήμματα. Επέλεξαν τον άνθρωπο. Επιλογές που έσωσαν χιλιάδες ζωές. Άραγε πόσα ερωτήματα κλήθηκε να απαντήσει ο σύγχρονος άνθρωπος σε μια πανδημική και μεταπανδημική εποχή; Η αντίσταση εκφράζεται με πολλούς τρόπους· ζητούμενο είναι να γίνεται αντικείμενο υπεράσπισης ο ίδιος ο άνθρωπος, να γιορτάζονται η ζωή και η δικαιοσύνη.