Πέτρα ή απαλή κουβέρτα;
Νοέ 5 2024

Σε μία προσπάθεια καλύτερης γνωριμίας και σύσφιγξης των σχέσεων μεταξύ του τμήματος, οι μαθητές και οι μαθήτριες του τμήματος Γ΄ υγείας έλαβαν μέρος, την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024, σε μία σειρά από βιωματικές δραστηριότητες στον προαύλιο χώρο του σχολείου. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε η δραστηριότητα «Ας μετρήσουμε» που παρέχει στην ομάδα κοινό στόχο, ο οποίος για να επιτευχθεί απαιτεί από τα μέλη να αναπτύξουν αυξημένη προσοχή προς τους/τις γύρω τους και να συνεργαστούν. Στόχος αυτής της άσκησης είναι να καταφέρουν ως ομάδα να μετρήσουν μαζί ως το 10, δηλαδή να φτάσουν χωρίς να συνεννοούνται μεταξύ τους από το 1 μέχρι το 10. Πώς θα τα καταφέρουν; Με συγκέντρωση και συνεργασία, καθώς η κοινή επίτευξη στόχου ενισχύει την αίσθηση της ομάδας. Η πρόκληση αποδείχθηκε περισσότερο δύσκολη απ’ ό,τι φαίνεται και η ομάδα κατόρθωσε να μετρήσει τελικά, μετά από αρκετές προσπάθειες, ως το 7.

Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι κύριες δραστηριότητες, η «πέτρα» και η «απαλή κουβέρτα», με σκοπό να βοηθήσουν τα παιδιά να εξελίξουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες όπως η ενεργητική ακρόαση. Τα  παιδιά προχώρησαν στον χώρο και με το ΣΤΟΠ σχημάτισαν ζευγάρια. Το ένα παιδί αφηγήθηκε στο άλλο μία ευχάριστη εμπειρία του. Το άλλο παιδί, όμως, ήταν πέτρα που δεν κοιτούσε τον/τη συνομιλητή/τρια του και δεν αντιδρούσε καθόλου. Μετά οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Ακολούθως, η διαδικασία με τον σχηματισμό ζευγαριών επαναλήφθηκε και αυτή τη φορά τα νέα ζευγάρια μοιράστηκαν  μεταξύ τους κάτι που τα απασχολεί ή μία δυσάρεστη εμπειρία τους. Το ζευγάρι τους δεν ήταν πια, όμως, πέτρα αλλά μία «απαλή κουβέρτα», που άκουγε πολύ προσεκτικά χωρίς να διακόπτει, κοιτώντας το άλλο άτομο στα μάτια. Μετά οι ρόλοι άλλαξαν και η διαδικασία επαναλήφθηκε.

Με την ολοκλήρωση των παραπάνω δραστηριοτήτων, σχηματίστηκε κύκλος με την ολομέλεια και πραγματοποιήθηκε συζήτηση, στην οποία τα παιδιά μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για το πώς ένιωσαν σε κάθε φάση της άσκησης. Πώς ήταν για εκείνα η εμπειρία να είναι πέτρες που δεν αντιδρούν καθόλου σε όσα ακούν; Πώς είναι να μιλάνε και να μη τους κοιτάει καν ο/η συνομιλητής/τρια τους; Πώς ένιωσαν όταν μοιράστηκαν την προσωπική τους ιστορία και υπήρξε ζεστή ανταπόκριση;

Στον αναστοχασμό της δράσης που ολοκληρώθηκε μέσα στην αίθουσα του τμήματος το σύνολο των μαθητών/τριών χαρακτήρισε βοηθητικές τις δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν, καθώς όντως τους βοήθησαν να γνωρίσουν καλύτερα τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους, ενώ τους έδωσαν και την ευκαιρία να επικοινωνήσουν και να μοιραστούν εμπειρίες και – κυρίως – την αγωνία για τις επικείμενες Πανελλήνιες Εξετάσεις. Κοινό προέκυψε, τέλος, το αίτημα τα βιωματικά παιχνίδια να επαναληφθούν με δραστηριότητες, όμως, που θα εμπλέκουν το σύνολο του τμήματος την επόμενη φορά.

Η δράση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της φιλολόγου του τμήματος Ιφιγένειας Αναγνώστου και του θεολόγου καθηγητή Αντώνη Νεονάκη και συντονίστρια ήταν η ψυχολόγος των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης Αλεξάνδρα Παπαλαζάρου.