Στην πορεία μας προς το 9ο Παναρσακειακό Μαθητικό Συνέδριο, μαθητές και μαθήτριες από το Αρσάκειο Γυμνάσιο και Λύκειο Θεσσαλονίκης οι οποίοι συμμετέχουν στις ομάδες εργασίας του 1ου εργαστηρίου με τίτλο “Πώς γράφουμε ιστορία;” πραγματοποίησαν την πρώτη τους συνάντηση. Στη συνάντηση αυτή, η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου, είχαμε την χαρά να υποδεχτούμε στα Σχολεία μας τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Βλάση Βλασίδη. Υπεύθυνοι καθηγητές για το 1ο εργαστήριο του Συνεδρίου είναι η φιλόλογος Αναστασία-Σταυρούλα Βαλταδώρου, η πληροφορικός Βασιλική Αργυροπούλου, ο γυμναστής Ιωάννης Τσιτσιλιάνος και η θεολόγος Παναγιώτα Ψωμιάδου.
Οι μαθητές και μαθήτριες από τη Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου καθώς και από την Α΄ και τη Β΄Λυκείου, είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τον καθηγητή Βλασίδη, να καταθέσουν τους προβληματισμούς τους και να λύσουν τις απορίες τους αναφορικά με τα ιστορικά γεγονότα του 1922 αλλά και με την έλευση των προσφύγων της Μικράς Ασίας στον ελλαδικό χώρο. Έχοντας ήδη μελετήσει το περιεκτικό υλικό που είχε στείλει πριν τη συνάντηση μας ο καθηγητής Βλασίδης [Συνοπτική καταγραφή της διαδρομής από την Μικρασιατική καταστροφή, στην προσφυγιά, την εγκατάσταση και την ενσωμάτωση], τα παιδιά ήρθαν στην πρώτη συνάντηση του εργαστηρίου, προετοιμασμένα. Έτσι, απεύθυναν πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις στον ομιλητή, αναφορικά με τον ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων στη μικρασιατική καταστροφή, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Θεσσαλονίκη καθώς και την καθημερινότητα των προσφύγων.
Από τη μεριά του, ο καθηγητής Βλασίδης ανέλυσε πλευρές του προσφυγικού ζητήματος. Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στη διαδικασία οργάνωσης των προσφύγων αμέσως μετά την άφιξή τους στη Θεσσαλονίκη (1922-1923), οργάνωση που πήρε τη μορφή τόσο αθλητικών όσο και πολιτιστικών συλλόγων. Σημαντικές αναφορές έγιναν επίσης στο ρόλο που διαδραμάτιζαν οι γυναίκες ως κεφαλές της οικογένειας, απόρροια της απουσίας του συζύγου που επέφερε την αναγκαστική τους ένταξη στην αγορά εργασίας, αλλά και στον ρόλο που καλέστηκε να εκπληρώσει η εκπαίδευση ως παράγοντας ενοποίησης προσφύγων και ντόπιων. Καθ᾽ όλη τη διάρκεια της συζήτησης, τονίστηκε στα παιδιά η διαφορά μεταξύ ατομικής μνήμης και επίσημης ιστορίας, διευκρινίζοντάς τους ότι κάποιες φορές ένα γεγονός μπορεί να καταγραφεί λανθασμένα στη συλλογική μνήμη ενός λαού.
Το ενδιαφέρον των παιδιών παρέμεινε αμείωτο και η συμμετοχή τους αξιέπαινη. Το ραντεβού μας με τον καθηγητή Βλάση Βλασίδη ανανεώθηκε για την επόμενη διδακτική μας επίσκεψη. Τον ευχαριστούμε θερμά για την κατατοπιστική εισαγωγή των παιδιών στο θέμα του εργαστηρίου.
