27 Ιανουαρίου: Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος
Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως «Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος». Η επιλογή της ημέρας δεν ήταν τυχαία, αφού στις 27 Ιανουαρίου 1945, έλαβε χώρα η απελευθέρωση του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου.
Το Ολοκαύτωμα είναι ένα ορόσημο για όλη την ανθρώπινη ιστορία. Δεν πρέπει να το προσεγγίζουμε ως ένα ιστορικό γεγονός που αφορά μόνο το παρελθόν, καθώς μας καλεί να μεταφέρουμε τα διδάγματά του στο δικό μας παρόν.. Αποτελεί αφορμή να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες της προκατάληψης, του ρατσισμού και της δημιουργίας στερεοτύπων σε κάθε κοινωνία. Μας ωθεί να προβληματιστούμε για τον κίνδυνο της σιωπής, της απάθειας και της αδιαφορίας μπροστά στην καταπίεση των άλλων και στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μας παροτρύνει να αντιληφθούμε την αξία του πλουραλισμού και την αδιαμφισβήτητη αποδοχή της διαφορετικότητας.
Έτσι, λοιπόν, την εβδομάδα 1-4 Φεβρουαρίου προγραμματίσαμε και για τις τρεις τάξεις του Λυκείου δράσεις, όχι μόνο για να τιμηθεί η μνήμη των θυμάτων του απάνθρωπου ναζιστικού εγκλήματος, αλλά και για σταθεί η νέα γενιά υπεύθυνα αντίθετη σε κάθε αναβίωση φασιστικών πρακτικών.
Την Παρασκευή, στο Αμφιθέατρο του Σχολείου, ενημερώσαμε τους μαθητές της Α΄ Λυκείου για τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, συστήσαμε συγγραφείς και τα βιβλία που διατηρούν τα βιώματα ανεξίτηλα στη μνήμη των ανθρώπων, τους μιλήσαμε για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Crocus που βιωματικά συνδέει με τα θύματα του ολοκαυτώματος. Τέλος, προβλήθηκαν ταινίες μικρού μήκους συμμαθητών/τριών τους, που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό που διοργανώνει κάθε χρόνο το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, με θέμα «το Ολοκαύτωμα και οι Έλληνες Εβραίοι», τις οποίες τα παιδιά παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και φέτος μαθητές και μαθήτριες του Σχολείου μας συμμετέχουν με ταινίες τους στον διαγωνισμό, γεγονός που αποδεικνύει την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς και τη διάθεσή της να διατηρήσει διδακτική και αποτρεπτική τη μνήμη, προκειμένου να μη ζήσουμε ποτέ ξανά παρόμοιες μικρές ή μεγάλες απάνθρωπες πράξεις. Ανυπομονούμε να τις δούμε κι ευχόμαστε διακρίσεις στα παιδιά!
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ και Γ΄ Λυκείου προσέγγισαν το γεγονός του ολοκαυτώματος και της ναζιστικής θηριωδιας μέσα από δυο κινηματογραφικές ταινίες.
Η δύναμη της κινηματογραφικής εικόνας στην ταινία «Τη νύχτα που χάθηκαν τα αστέρια» [La Rafle, 2010, R.Bosche] δεν άφησε ασυγκίνητα τα παιδιά της Β΄τάξης που έμαθαν και συναισθάνθηκαν πολλά μέσα από την αφήγηση της ταινίας που παρακολούθησαν με προσήλωση στις αίθουσές τους την Παρασκευή.
Νωρίτερα, τη Δευτέρα και την Τρίτη, πάντα στις αίθουσές τους, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄τάξης προβληματίστηκαν έντονα παρακολουθώντας την εμβληματική πια ταινία «Το κύμα» [Die Welle, 2008, D.Gansel]. Η ταινία έδωσε το έναυσμα και τα παιδιά ανυπομονούν για μια ουσιαστική συζήτηση στο πλαίσιο των μαθημάτων των Θρησκευτικών και των Νέων Ελληνικών, που θα επεκταθεί σε κοινωνικά ερωτήματα και εκφράσει επίκαιρο προβληματισμό για την ανθρώπινη συμπεριφορά, τις αξίες και την ανθρωπιά μας.
Στις παραπάνω δράσεις προστίθεται μία ακόμα, καθώς την Πέμπτη 27.01.2022, οι μαθήτριες και οι μαθητές του προχωρημένου τμήματος των Αγγλικών της Β’ τάξης την ώρα του μαθήματός των Αγγλικών της κυρίας Άννας Οικονόμου παρακολούθησαν σε απευθείας μετάδοση [live] από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο την Επίσημη Τελετή Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Η σεβάσμια φωνή μιας επιζήσασας του ολοκαυτώματος, της κ. Margot Friedländer, η επισημότητα κι η σοβαρότητα της τελετής και τα λόγια που ακουστηκαν αφύπνισαν τη συνείδηση των παιδιών και εντυπωσίασαν: Η κ.Friedländer κάλεσε τους ανθρώπους να είναι «σε επαγρύπνηση και να μην αποστρέφουν το βλέμμα όπως συνέβη τότε. Το μίσος, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός δεν πρέπει να είναι η τελευταία λέξη στην ιστορία. Η αντιμετώπιση των ανθρώπων ως ανθρώπων, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία ή την εθνική καταγωγή τους, είναι σημαντική και σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα. Η ανθρώπινη αντιμετώπιση, η ανεκτικότητα και ο σεβασμός είναι πιο σημαντικά παρά ποτέ για την ειρηνική συνύπαρξη. Αυτή είναι η ευχή μου αυτή τη σημαντική ημέρα μνήμης, για τον κόσμο, για την Ευρώπη και για όλους μας.»
Οι πρωτοβουλίες συντονίστηκαν από τους υπεύθυνους καθηγητές, τις μαθηματικούς Χαρά Τασιούλα και Βούλα Κανελλοπούλου, τη φιλόλογο Σοφία Χαριτίδου και τον θεολόγο Αντώνη Νεονάκη. Πρόθεσή τους ήταν να δοθούν ποικίλα ερεθίσματα σε όλους και όλες μας, και μέσα από τα γεγονότα του παρελθόντος, μέσα από τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης να καλλιεργηθεί το αίσθημα του σεβασμού, της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς που θα μας προφυλάξουν από την επικράτηση ιδεολογιών και πρακτικών μίσους, διακρίσεων και προκαταλήψεων.
Το σύνθημα ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ αποκτά στη συνείδησή μας ουσία κι ακούγεται ως υπόσχεση για το μέλλον.
